عصاره جفت

تعداد زیادی از نشریات مربوط به مطالعات عصاره‌های جفت است. چنین عصاره‌هایی با لیز کردن بافت‌های جفت انسان که در زمان زایمان کامل جمع‌آوری می‌شوند، به دست می‌آیند. بنابراین، عصاره‌ها حاوی سلول نیستند، اما غنی از طیف وسیعی از پروتئین‌ها، مواد معدنی، اسیدهای آمینه و هورمون‌های استروئیدی هستند. طبق داده‌های گروه‌های تحقیقاتی مختلف، چنین عصاره‌هایی دارای خواص ضد التهابی، ضد درد، آنتی‌اکسیدانی، محافظت سلولی و پرتویی و ضد آلرژی هستند و فعالیت هورمونی را بیان می‌کنند و همچنین فرآیندهای تکثیر و ترمیم را تحریک می‌کنند.

نشان داده شده است که عصاره‌های جفت، تکثیر فیبروبلاست‌ها و سلول‌های خون بند ناف را در شرایط آزمایشگاهی افزایش می‌دهند. در عین حال، مشاهده شد که عصاره‌های جدا شده از جفت در اواخر بارداری دارای بالاترین فعالیت بیولوژیکی هستند. خواص محافظت سلولی و آنتی‌اکسیدانی عصاره‌ها معمولاً با اجزای پروتئینی مرتبط هستند؛ به ویژه، آنها با غلظت آلفا فتوپروتئین همبستگی دارند. مطالعات مدل حیوانی نشان داد که تجویز پیشگیرانه عصاره‌ها، مقاومت حیوانات را در برابر استرس اکسیداتیو افزایش می‌دهد. عصاره‌های جفت غلظت رادیکال‌های آزاد، سیتوکین‌های التهابی IL6، TNF و IL1 را کاهش می‌دهند، در عین حال تشکیل کلونی سلول‌های پیش‌ساز را در شرایط آزمایشگاهی افزایش می‌دهند و آسیب اکسیداتیو و تابشی سلول‌ها را کاهش می‌دهند. تجزیه و تحلیل ایمنی زیستی عصاره‌های جفت، عدم وجود اثرات سمی یا جهش‌زا بر کشت‌های سلولی و مدل‌های حیوانی بالغ را نشان داد. با این حال، سمیت جنینی در حیوانات در اوایل بارداری گزارش شده است.

عصاره‌های جفت برای درمان طیف گسترده‌ای از بیماری‌های پاتولوژیک - که بیشتر در جراحی، مغز و اعصاب، زنان و پوست رایج است - استفاده شده‌اند. اثرات مثبت قابل توجهی در درمان زخم‌ها، زخم‌های التیام نیافته و سوختگی‌ها مشاهده شده است: میزان اپیتلیالیزاسیون به طور قابل توجهی افزایش یافته و کاهش نفوذ و کاهش سندرم درد مشاهده شده است. این عصاره‌ها بهبود زخم را در حیوانات با مدل دیابت تسریع می‌کنند، که می‌تواند به عنوان درمانی برای نوروپاتی و آنژیوپاتی دیابتی تعبیر شود. مکانیسم اثر عصاره‌های جفت در بهبود زخم با افزایش TGF-β در فاز اولیه بازسازی و VEGF در فاز انتهایی، و همچنین با حضور

FGF تقویت رگ‌زایی و افزایش بیان CD31 مرتبط است. استفاده از عصاره‌های جفت در اختلالات یائسگی، کاهش تعداد و شدت گرگرفتگی، تحریک‌پذیری و نرمال‌سازی پروفایل هورمونی را ممکن ساخت. میزان گیرنده‌های استروژن در آزمایش افزایش یافت و اثرات آتروفی واژن کاهش یافت، در حالی که فعالیت استئوبلاست‌ها بهبود یافت. مطالعات تجربی در مورد تأثیر عصاره‌های جفت بر رفتار و وضعیت جسمی در مدل حیوانی، کاهش علائم خستگی و افزایش مقاومت در برابر استرس فیزیکی را نشان داد. این پدیده با افزایش سطح کلسیم داخل سلولی، فعال شدن اسپلنوسیت‌ها و سلول‌های T و کاهش سنتز سیتوکین‌های پیش التهابی مرتبط با خستگی (IL6، TNF و IFNγ) توضیح داده شد. نتایج مشابهی در مطالعات پیش‌بالینی نیز به دست آمد. ... عصاره‌های جفت با پشتیبانی از بازسازی بافت عصبی در درمان تجربی آسیب عصبی و اسپاسم صورت، کارایی قابل توجهی در مغز و اعصاب نشان دادند. نویسندگان اثر حاصل را با افزایش سنتز فاکتورهای احیاکننده GAP-43 و Cdc2 توضیح می‌دهند. عصاره‌های جفت در درمان آرتریت روماتوئید و نارسایی کلیوی تجربی مؤثر بودند. مقدار مشخصی از تجربه عملی در کاربرد عصاره‌های جفت نیز در دامپزشکی انباشته شده است. در اینجا، عصاره‌ها برای تحریک ماموژنز، لاکتوژنز و گالاکتوپوئیز استفاده شدند.