عصاره جفت انسان به عنوان یک عامل درمانی

فرآورده‌های جفت انسان ارزش درمانی عظیمی را نشان می‌دهند و پس از اطمینان از عاری بودن منبع از عفونت‌های کشنده مانند HIV، HBV، HCV و موارد مشابه، می‌توان با خیال راحت از آنها استفاده کرد. عصاره جفت انسان یک التیام‌دهنده قوی زخم است که از نظر علمی اثبات شده است. توصیف اجزای فعال موجود در فرآورده‌های مختلف جفت و ارتباط آنها با اقدامات درمانی آنها، مسیر امیدوارکننده‌ای برای مطالعات آینده است. به نظر می‌رسد پپتید شبه فیبرونکتین نوع سه موجود در عصاره جفت انسان یکی از اجزای کلیدی برای بهبود زخم باشد. از مقالات علمی مشخص شده است که این نوع پپتید رشد تومور، رگ‌زایی و متاستاز را مهار می‌کند. بنابراین، کارهای آینده باید شامل ارزیابی عصاره جفت انسان به عنوان یک عامل ضد تومور باشد. شناسایی مسیرهای سیگنالینگ احتمالی برای بهبود زخم و همچنین سایر خواص درمانی پپتید جفت باید فوراً مورد توجه قرار گیرد. اجزای دیگر شناسایی شده شامل PDRN و NADPH هستند. علاوه بر این، پپتیدها یا مولکول‌های کوچک ناشناخته‌ای نیز ممکن است در فرآورده‌های مختلف عصاره وجود داشته باشند که ممکن است در بهبود زخم و اختلالات مرتبط نقش داشته باشند. شناسایی سایر اجزای فعال بیولوژیکی در عصاره و مکانیسم عمل آنها از نظر سیگنالینگ سلولی که نقش مهمی در بهبود زخم دارند نیز باید مورد توجه قرار گیرد.