
زخمهای پوستی
پیری پوست و فاکتورهای رشد فیبروبلاست
پیری پوست یک فرآیند زیستی پیچیده و مداوم است که با تغییرات سلولی و مولکولی مشخص میشود و بهتدریج ظرفیت بدن برای حفظ همایستایی، پیری و/یا مرگ برنامهریزیشده سلولهای پوستی کاهش مییابد. فاکتورهای رشد فیبروبلاست (FGF) موجب مطالعاتی برای ارزیابی نقش آنها در ترمیم و بازسازی درم طی فرآیند ضدپیری پوست شدهاند، زیرا آنها پروتئینهای تنظیمی هستند که مسیرهای سیگنالدهی مهم را میانجیگری میکنند و در فرآیندهای بازسازی و ترمیم سلولی نقش دارند. FGF عمدتاً از طریق اتصال به گیرندههای تیروزین کیناز از طریق خودفسفریلاسیون باقیماندههای آنها عمل میکند، که موجب فسفریلاسیون باقیماندههای سرین، ترئونین و تیروزین در پروتئینهای هدف خاصی مانند Raf-1، کیناز MAPK/Erk، و کیناز تنظیمشده سیگنال خارجسلولی-1 میشود که بخشی از زنجیره کینازهای MAP (کیناز فعالشده با میتوژن) هستند. سپس، FGF زنجیرههای سیگنالدهی را درون سلول آغاز میکند، به طوری که هر کیناز با فسفریلاسیون کیناز بعدی را فعال میکند، و در نتیجه تغییراتی در عملکرد سلولی رخ میدهد. علاوه بر این، FGF در درمان ضدپیری اهمیت ویژهای دارد زیرا به فعالسازی سنتز کلاژن و الاستین مرتبط است که مسئول مقاومت و انعطافپذیری پوست هستند؛ ویژگیهایی که با پیری پوست کاهش مییابند. بنابراین، این مقاله به بررسی چندین مطالعه علمی میپردازد که سیگنالدهی سلولی مرتبط با عملکرد FGF بر روی پیری پوست را نشان دادهاند.
از لینک زیر میتوانید مطلب کامل به زبان اصلی با اطلاعات جامع این مقاله را مطالعه نمایید.