
سرم اتولوگ
ارزیابی سرم شرطی شده اتولوگ در درمان استئوآرتریت
روشها: این مطالعه شامل 33 بیمار (19 زن، 14 مرد) با 66 زانو و میانگین سنی 57.6±8.21 سال (محدوده: 41-70) بود. بیماران وارد شده در مطالعه دارای OA دو طرفه زانو با درجه 2-3 بر اساس طبقهبندی کلگرن-لارنس بودند که بهصورت رادیولوژیک تأیید شده بود. آرتریت ثانویه، بیماریهای التهابی مفصل، مقادیر شیمیایی بالینی غیرطبیعی یا هماتولوژیک مرتبط، ناپایداری مفصلی، تزریق کورتیکواستروئید داخل مفصلی در 6 ماه گذشته، سابقه دیابت و شاخص توده بدنی بیش از 30 کیلوگرم بر متر مربع، از جمله معیارهای خروج بودند. بیمارانی که اختلاف نمره VAS بین دو زانویشان بیش از 2 امتیاز بود نیز از مطالعه خارج شدند. ACS به مدت 3 هفته، دوبار در هفته و به مجموع 6 بار به هر دو مفصل زانو تزریق شد. بیماران با استفاده از مقیاس آنالوگ بصری (VAS) (بدون درد نمره 0 و حداکثر درد نمره 10)، نمره آسیبدیدگی زانو و استئوآرتریت (KOOS) (دامنه امتیازات بین 0 تا 100 است. 0 نشاندهنده سطح بالای مشکلات زانو و 100 نشاندهنده زانوی سالم و بدون مشکل است) و نمره انجمن زانو (KSS) (حداکثر 100 امتیاز که 50 امتیاز به درد، 25 امتیاز به پایداری و 25 امتیاز به دامنه حرکتی اختصاص دارد) قبل از اولین تزریق و دوباره یک سال پس از آخرین تزریق ارزیابی شدند.
نتایج: مقادیر VAS قبل از درمان و پیگیری یکساله بیماران به ترتیب 7.36±0.93 (محدوده: 5-9) و 3.27±1.23 (محدوده: 1-6) بود. درمان با ACS کاهش معنیدار آماری در نمره VAS نشان داد (p<0.01). مقادیر KOOS قبل از درمان و پیگیری یکساله بیماران به ترتیب 42.39±13.38 (محدوده: 21-65) و 72.36±8.81 (محدوده: 54-92) بود. افزایش معنیدار آماری در مقادیر KOOS مشاهده شد (p<0.01). مقادیر KSS قبل از درمان و پیگیری یکساله بیماران به ترتیب 42.79±10.26 (محدوده: 14-61) و 70.61±9.32 (محدوده: 49-84) بود. افزایش معنیدار آماری در مقادیر KSS مشاهده شد (p<0.01).
نتیجهگیری: استفاده از تزریق داخلمفصلی ACS در بیماران مبتلا به OA دردناک منجر به بهبود قابل توجهی در شدت درد و نمرات KOOS و KSS میشود. در پرتو این یافتهها، درمان با ACS میتواند به عنوان یک روش درمانی موثر و ایمن برای استئوآرتریت در نظر گرفته شود.
از لینک زیر میتوانید مطلب کامل به زبان اصلی با اطلاعات جامع این مقاله را مطالعه نمایید.